गणपतीची आरती मराठी – सुखकर्ता दुखहर्ता
सुखकर्ता दु:खहर्ता वार्ता विघ्नाची।
नुरवी पुरवी प्रेम कृपा जयाची ।
सर्वांगी सुंदर उटि शेंदुराची।
कंठी झळके माळ मुक्ताफळांची ॥१॥
जय देव जय देव जय मंगलमूर्ती।
दर्शनमात्रें मनकामना पुरती ॥धृ.॥
रत्नखचित फरा तुज गौरीकुमरा।
चंदनाची उटी कुंकुमकेशरा ।
हिरे जडित मुकुट शोभतो बरा।
रुणझुणती नुपुरें चरणी घागरिया ॥जय.॥२॥
लंबोदर पीतांबर फणीवरबंधना।
सरळ सोंड वक्रतुंड त्रिनयना ।
दास रामाचा वाट पाहे सदना।
संकटी पावावे निर्वाणी रक्षावे, सुरवरवंदना ॥जय.॥३॥
जय देव जय देव जय मंगलमूर्ती।
दर्शनमात्रे मनकामना पुरती।
शेंदूर लाल चढायो अच्छा गजमुखको
शेंदूर लाल चढायो अच्छा गजमुखको ।
दोंदिल लाल विराजे सुत गौरीहरको ।
हाथलिये गुडलड्डू साई सुरवरको ।
महिमा कहे न जाय लागत हुं पदको ॥१॥
जय जयजी गणराज विद्या सुखदाता ।
धन्य तुमारो दर्शन मेरा मन रमता ॥धृ॥
अष्टौ सिद्धी दासी संकटको बैरी ।
विघ्नविनाशन मंगल मूरत आधिकारी ।
कोटीसूरज प्रकाश ऎसी छबी तेरी ।
गंडस्थलमदमस्तक झूले शशिबहारी ॥जय.॥२॥
भावभगतिसे कोई शरणागत आवे ।
संतति संपत्ति सबही भरपूर पावे ।
ऐसे तुम महाराज मोको अति भावे ।
गोसावीनंदन निशिदिन गुण गावे ॥ जय.॥३॥
जय गणेश जय गणेश जय गणेश देवा
जय गणेश जय गणेश जय गणेश देवा।
माता जाकी पार्वती पिता महादेवा।
जय गणेश जय गणेश जय गणेश देवा।
माता जाकी पार्वती पिता महादेवा।।एकदन्त दयावन्त चारभुजाधारी।
माथे पर तिलक सोहे मूसे की सवारी।
पान चढ़े फूल चढ़े और चढ़े मेवा।
लड्डुअन का भोग लगे सन्त करें सेवा।जय गणेश जय गणेश जय गणेश देवा।
माता जाकी पार्वती पिता महादेवा।अँधे को आँख देत कोढ़िन को काया।
बाँझन को पुत्र देत निर्धन को माया।
‘सूर’ श्याम शरण आए सफल कीजे सेवा।
माता जाकी पार्वती पिता महादेवादीनन की लाज राखो, शम्भु सुतवारी।
कामना को पूर्ण करो, जग बलिहारी।जय गणेश जय गणेश जय गणेश देवा।
माता जाकी पार्वती पिता महादेवा।।
नानापरिमळ दुर्वा शेंदूर शमिपत्रें
नानापरिमळ दुर्वा शेंदूर शमिपत्रें।
लाडू मोद्क अन्ने परिपूरित पात्रें।
ऎसे पूजन केल्या बीजाक्षरमंत्रे।
अष्टहि सिद्धी नवनिधी देसी क्षणमात्रें॥१॥
जय देव जय देव जय मंगलमूर्ती।
तुझे गुण वर्णाया मज कैची स्फ़ूर्ती ॥धृ.॥
तुझे ध्यान निरंतर जे कोणी करिती।
त्यांची सकलही पापे विघ्नेंही हरती।
वाजी वारण शिबिका सेवक सुत युवती।
सर्वहि पावती अंती भवसागर तरती॥ जय देव.॥२॥
शरणांगत सर्वस्वें भजती तव चरणी।
कीर्ती तयांची राहे जोवर शशितरणि।
त्रैलोक्यी ते विजयी अदभूत हे करणी।
गोसावीनंदन रत नामस्मरणी। जय देव जय देव.॥३॥
उंदरावरि बैसोनि दूडदूडा येसी
उंदरावरि बैसोनि दूडदूडा येसी।
हाती मोद्क लाडू घेउनियां खासी।
भक्तांचे संकटी धावूनि पावसी।
दास विनविती तुझियां चरणासी॥१॥
जय देव जय देव जय गणराजा सकळ देवां आधी तूं देव माझा॥ जय देव.॥धृ.॥
भाद्रपदमासी होसी तू भोळा।
आरक्त पुष्पांच्या घालूनिया माळा।
कपाळी लावूनी कस्तुरी टीळा।
तेणे तू दिससी सुंदर सांवळा॥ जय.॥२॥
प्रदोषाचे दिवशी चंद्र श्रापीला।
समयी देवे मोठा आकांत केला।
इंदु येवोनि चरणी लागला।
श्रीराम बहुत श्राप दिधला॥ जय.॥३॥
पार्वतीच्या सुता तू ये गणनाथा।
नेत्र शिणले तुझी वाट पाहतां॥
किती अंत पाहासी बा विघ्नहर्ता।
मला बुद्धी देई तू गणनाथा॥
आरती करु तुज मोरया
आरती करु तुज मोरया।
मंगळगुणानिधी राजया॥ आरती॥धृ.॥
सिद्धीबुद्धीपती संकटनाशा।
विघ्ननिवारण तूं जगदीशा॥ आरती करुं.॥१॥
धुंडीविनायक तू गजतुंडा।
सिंदूरचर्चित विलसित शुंडा॥ आरती करुं.॥२॥
गोसावीनंदन तन्मय झाला।
देवा देखोनिया तुझ शरण आला॥
आरती करुं तुज मोरया.॥३॥
गणपतीची आरती – तू सुखकर्ता तु दु:खहर्ता आरती
तूं सुखकर्ता तूं दु:खहर्ता । विघ्नविनाशक मोरया ।
संकटी रक्षी शरण तुला मी । गणपतीबाप्पा मोरया ।। ध्रु ।।
मंगलमूर्ती तूं गणनायक । वक्रतुंड तूं सिद्धिविनायक ।
तुझिया दारी आज पातलों । देई चित्त मज ध्याया ।। १ ।।
तूं सकलांचा भाग्यविधाता । तूं विद्देचा स्वामी दाता ।
ज्ञानदीप उजळुनी आमुचा । निमवी नैराश्याला ।। २ ।।
तूं माता तूं पिता जागीं या । ज्ञाना तूं सर्वस्व जागीं या ।
पामर मी वर उणे भासती । तुझी आरती गाया ।। ३ ।।
मंगलमूर्ती मोरया । गणपतीबाप्पा मोरया ।
जय गणेश जय गणेश देवा आरती
जय गणेश जय गणेश
जय गणेश देवा
माता ज्याकी पार्वती पिता महादेवा।।
एकदंत दयावंत चार भुजा धारी
माथेपर तिलक सोहे मुसे की सवारी।।
पान चढ़े फूल चढ़े और चढ़े मेवा
लढूअन का भोग लगे संत करे सेवा।।
अंधे को आँख देत कोढिन को काया
बांझन को पुत्र देत निर्धन को माया।।
सूर शाम शरण आये सफल कीजिये सेवा
माता ज्याकी पार्वती पिता महादेवा।।
जय गणेश जय गणेश
जय गणेश देवा
माता ज्याकी पार्वती पिता महादेवा।।
मराठी आरती – प्रथम तुला वंदितो कृपाळा, गजानना, गणराया
विघ्नविनाशक, गुणिजन पालक, दुरित तिमिर हारका
सुखकारक तू, दुःख विदारक, तूच तुझ्यासारखा
वक्रतुंड ब्रम्हांडनायका, विनायका प्रभुराया।।
सिद्धिविनायक तूच अनंता, शिवात्मजा मंगला
सिंदूर वदना, विद्याधिशा, गणाधिपा वत्सला
तुच ईश्वरा साह्य करावे, हा भवसिंधु तराया।।
गजवदना तव रूप मनोहर, शुक्लांबर शिवसुता
चिन्तामणी तू अष्टविनायक, सकलांची देवता
रिद्धि सिद्धीच्या वरा दयाळा, देई कृपेची छाया।।
स्थापित प्रथमारंभी तुज मंगलमूर्ती
स्थापित प्रथमारंभी तुज मंगलमूर्ती।
विघ्ने वारुनी करिसी दीनेच्छा पुरती।
ब्रह्मा विष्णु महेश तीघे स्तुती करिती।
सुरवर मुनिवर गाती तुझिया गुणकीर्ती॥१॥
जय देव जय देव जय गणराजा।
आरती ओवाळू तुजला महाराजा॥धृ.॥
एकदंता स्वामी हे वक्रतुंडा।
सर्वाआधी तुझा फ़डकतसे झेंडा।
लप लप लप लप लप लप हालति गज शुंडा।
गप गप मोद्क भक्षिसी घेऊनि करि उंडा॥जय.॥२॥
शेंदूर अंगी चर्चित शोभत वेदभुजा।
कर्णी कुंडल झळ्के दिनमनी उदय तुझा।
परशांकुश करि तळपे मूषक वाहन दुजा।
नाभिकमलावरती खेळत फ़णिराजा॥३॥
भाळी केशरिगंधावर कस्तुरी टीळा।
हीरेजडित कंठी मुक्ताफ़ळ माळा॥
माणिकदास शरण तुज पार्वतिबाळा।
प्रेमे आरती ओवाळिन वेळोवेळा॥जय.॥४॥
वेदशास्त्रांमाजी तूं मंगलमूर्ती
वेदशास्त्रांमाजी तूं मंगलमूर्ती।
अगणित महिमा तुझा कल्याण स्फ़ूर्ती॥
भक्तांलागी देसी विद्या अभिमत ती।
मोरेश्वर नाम तुझे प्रसिद्ध या जगती॥१॥
जय देव जय देव जय मोरेश्वरा।
तुझा न कळे पार शेषा फ़णिवरा॥धृ.॥
पुळ्यापश्ये नांदे महागणपती।
माघ चतुर्थीला जनयात्रे येती।
जें जें इच्छिति तें तें सर्वही पावती।
गणराजा मज बाळा द्यावी अभिमती॥जय.॥२॥
एकवीस दुर्वांकुरा नित्ये नेमेसी।
आणूनि जे अर्पिती गणराजयासी॥
त्याचे तू भवबंधन देवा चुकविसी।
विठ्ठलसुत हा ध्यातो तुझिया चरणासी॥३॥
जय देव जय देव जय वक्रतुंडा
जय देव जय देव जय वक्रतुंडा।
सिंदुरमंडीत विशाळ सरळ भुजदंडा॥ जय ॥धृ.॥
प्रसन्न भाळा विमला करिं घेवूनि कमळा।
उंदिरवाहन दोंदिल नाचसि बहुलील।
रुणझुण करिती घागरिया घोळा।
सतार सुस्वर गायन शोभित अवलीला॥जय॥१॥
सारीगपमधनीसप्तस्वर भेदा।
धिमकिट धिमकिट मृदंग वाजती गतिछंदा॥
तातग थैया करिसी आनंदा।
ब्रह्मादिक अवलोकिती तव पदारविंदा॥जय.॥२॥
अभयवरदा सुखदा राजिवरलनयना।
परशांकुशलड्डूधर शोभित शुभवदना।
उर्ध्वदोंदिल उंदिर कार्तिकेश्वर रचना।
मुक्तेश्वर चरणांबूजिं अलिपरि करि भ्रमणा।
जय देव जय देव जय.॥३॥
आदि – अवतार तुझा अकळकळपठारी
आदि अवतार तुझा, अकळकळपठारी।
ब्रह्मकमंडलु गंगा रहिवास तये तीरी।
स्नान पै केलिया हो, पाप ताप निवारी।
मोरया दर्शनें हो, जन्ममरण दूरी॥१॥
जय देवा मोरेश्वरा जय मंगळमूर्ती॥
आरती चरणकमळा, ओवाळू प्राणज्योती॥जय.॥धॄ.॥
सुंदरमस्तकी हो, मुकुट पिसे साजीरा।
विशाळ कर्णद्वय, कुंडले मनोहर।
त्रिपुंडटिळा भाळी, अक्षता ते सोज्वळी।
प्रसन्न मुखकमळ, मस्तकी दुर्वांकुर॥जय.॥२॥
नयन निर्मळ हो भुवया अति सुरेख।
एकदंत शोभताहे, जडित स्वर्ण माणिक।
बरवी सोंड सरळ, दिसतसे अलौकिक।
तांबूल मुखीं शोभे अधररंग सुरेख॥जय॥३॥
चतुर्भुजी मंडित हो, शोभती आयुधें करी।
परशुकमलअंकुश हो, मोद्क पात्र भरी।
अमृतसम मधुर, सोंड शोभे तयावरी।
मूषक वाहन तुझें, लाडू भक्षण करी॥जय.॥४॥
नवरत्नहार कंठी, यज्ञोपवीत सोज्वळ।
ताईत मिरवीतसे, त्याचा ढाळ निर्मळ।
जाईजुई नागचांफ़े, पुष्पहार परिमळ।
चंदनी कस्तुरीचा शोभे टिळक वर्तुळ॥जय.॥५॥
हरिहरब्रह्मादीकी तुजला पूजीलें
हरिहरब्रह्मादीकी तुजला पूजीलें।
म्हणोनि त्यांचे कार्य सिद्धी त्वां नेले॥
ऎसा तू गणराजा नवसा योजिले।
वर्णावया नकळे तुझी पाऊलें॥१॥
जय देव जय देव जय गजानना।
आरती ओवाळू तुज सुंदर वदना॥जय.॥धृ.॥
तुज ऎसा सुंदर आणिक न दीसे।
जिकडे पहावे तिकडे गणराज भासे।
श्रवणी कुंड्लांची दीप्ती प्रकाशे॥
चंद्र सूर्य दोन्ही हेलावति जैसे॥जय.॥२॥
गंधपुष्पे दुर्वा तुजला जे वाहती।
ते नर भाग्यवंत लक्ष्मी पावती॥
दर्शन हेळामात्रे तया होय मुक्ती।
सहज नामा याणें गाइली आरती॥जयदेव॥३॥
एकदंता गुणवंता गौरी सुखसदना
एकदंता गुणवंता गौरी सुखसदना।
ऋद्धीसिद्धीदायक कलिकिल्मिषदहना॥
उन्नत गड स्त्रवती डुलती नग नाना।
शुंडादंडेमंडित गंभीर गजवदना॥१॥
जय देव जय देव जय शंकरकुमरा।
पंचप्राणे आरती उजळूं तुज चतुरा॥ जय॥धृ.॥
अंबुजनेत्री बुब्बुलभ्रमर भ्रमताती।
भारेंसुरवर पुजा देवा तुझि करिती।
लाडूधर वरदका मुनिजन गुण गाता।
कर्णी कुंडले देखुनि रविशशि लपताती॥जय.॥२॥
चरणी नुपुरांची रुणझुणध्वनी उठली।
एकविस स्वर्गी भेदुन तदुपि संचरली॥
अनंत अंडे ज्यांच्या घोषे दुमदुमली।
अदभुत पंचभुतें तेथुनि उद्भवली॥जय.॥३॥
ऎसे वैभव तुझे नाटक नृत्याचें।देखुनियां लुब्धलें मन गंधर्वाचे॥
ऎकुनि चिंतन करणे तुझिया चरणाचें।
चिंतन करितां नासे दु:ख विश्वाचें॥जय.॥४॥
कमलासन भयनाशन गिरिजानंदना।
कटि सुंदर पीतांबर फ़णिवरभूषणा॥
विद्यावर पदिं तोडर अमरारीमथना।
मनरंजन रहिमंडण गणपति गुरु जाणा॥
जय देव जय देव जय शंकर.॥५॥
अनादिनायक चिंतामणीदेवा
अनादिनायक चिंतामणीदेवा।
विद्याधर तुज म्हणती करिती सुर सेवा॥
नकळे ब्रह्मादिकां पार्वतिसुत ठेवा।
भावे पाहावा निज मानसिं घ्यावा॥१॥
जय देव जय देव गणपती स्वामी।
पंचप्राणी आरती करितो तुजला मी॥जय.॥धृ.॥
परशू अंकुश कमळां धरिलें अवलीळा।
सिंदूरचर्चित भाळा।
शोभसि रिपु काळा॥
गंडकपालालंकृति पुष्पांच्या माळा।
रुणझुण चरणी होती नुपुर अवळीला॥जय.॥२॥
श्वेत छत्र चामरी तुजला मिरवीती।
उंदीराचे वाहन तुजला गणपती॥
खाज्यांचे लाडू शोभती हाती।
मूर्ती अवलोकितां न ढळती पाती॥जय.॥३॥
राजस उंदीर ठमकत ठमकत चाले।
हालत हालत दोंदिल डोलत मग चाले॥
ध्याने ध्यातां गातां सर्वहि जन धाले।
हरिगुणमंडित वाणी जन पंडीत बोले॥
जय देव जय देव.॥४॥
दीनदयाळा गणपति स्वामी द्यावी मज भेटी
दीनदयाळा गणपति स्वामी द्यावी मज भेटी।
तव चरणांची सखया मजला आवडी मोठी॥धृ.॥
कवण अपराध म्हणवुनि देवा केला रुसवा।
अहर्निशी मी हृदयी तुझा करितसे धांवा॥दीन.॥१॥
चिंताकूपी पडलों कोण काढील बाहेरी।
धांवें पावें सखया करुणा करुनि उद्धरी॥दीन.॥२॥
ऐसे होते चित्ती तरि का प्रथमचि देवा।
अंगीकार करुनि केला कृपेचा ठेवा॥दीन.॥३॥
आतां करणें त्याग तरिही स्वामी अघटित।
शरण आलों माझा आता चुकवी अनर्थ॥दीन.॥४॥
यादवसुत हा विनवी दोन्ही जोडूनियां कर॥
तव चरणाचा सखया मजला आहे आधार॥दीन.॥५॥
प्रेमगंगाजळे देवा न्हाणियेलें तुजला
प्रेमगंगाजळे देवा न्हाणियेलें तुजला।
सुगंध द्रव्ये मर्दन करुनी हेतू पुरविला॥
गंगाजळे रौप्याची त्यांत कि भरिलें जळाला।
सुवर्णाचा कलश आणुनी हाती तो दिधला॥
अंग मर्दितां ह्स्तें मजला उल्हासचि झाला।
स्नान घालूनि वंदियेलें मी तुझीया चरणाला॥
चरण क्षाळुनि प्राशियेले मी त्याही तीर्थाला।
वाटे सात पिढयांचा मजला उद्धारचि झाला॥
अंग स्वच्छ करुनि तुजला पीतांबर दिधला।
अति सन्मानें सिंहासनि म्यां तुजला स्थापियला॥
भक्ता सदाशिवतनय सदा लागत तव चरणी।
सर्वस्वहि त्यागुनि झाला निश्चय तव भजनी॥
बारों में आरती गणपतचरना
बारों में आरती गणपतचरना।
बरगजवदना गिरिजानंदना॥ बारो.॥धृ.॥
कोमल पदपंकज सुकुमार।
झ्यंझन नुपुर कर घनघोर ॥ बारो.॥१॥
पीतांबर कटी नाभि सुब्याळ।
लंबोधर गरे मोहन माल॥॥ बारो.॥२.॥
रतनमुकुट सिस चंद सुमनिये।
श्रवणच्युवत मद कुंडल सोहे॥ ॥ बारो.॥३.॥
अनुपम रुप तेरो कांहालो बखानू।
मंगिशसुत शरणागता ज्यानू॥ बारो मे॥४.॥
आरती गणपती पदपंकजि प्रीती
आरती गणपती। पदपंकजि प्रीती॥
ओवाळूं भावें भक्ती। सर्वारंभी मंगळमूर्ती॥धृ.॥
आधारे सृष्टी ज्याचें। तो हरिगौरीसुत नाम ज्याचे। होय विघ्नांचा अंत॥१॥
पाहतां रुप ज्याचें। अद् भूतचि गजमूख॥
शशांकसूर्य वन्ही॥ त्रिनेत्र दंत एक॥२॥
पन्नग विभूषणें। कटिकटि मंडीत॥
श्रवणी कंठ गळा। वेष्टितसे उपवित॥३॥
सायुध कर चारी। लंब उदर ज्याचे॥
भरले चौदाविधी। चौसष्टिकळी साचें॥४॥
सिद्धीऋद्धीबुद्धीचा भुक्तिमुक्तींचा दाता॥
बिरुदाचे तोंडर। पायी गर्जतीरमतां॥५॥
षडानन बंधूसंगे। नाचसि डमरु नादें॥
शिवशक्ती पाहोनियां ध्यान मनी। प्रेमभावे पुजीत॥
श्रीदास तुजलागी। करी तयासि मुक्त॥८॥
गजवदना मन नमले पाहुनियां तुजला
गजवदना मन नमले पाहुनियां तुजला।
म्हणतां मंगलमूर्ती संताप हरला॥
यास्तव निश्चय चरणी भाव तो धरिला।
व्यापुनि अवघे विश्व म्हणती तुज उरला॥१॥
जय देव जय देव जय संकटहर्ता।
तुजविण नाही कोणी संसारी त्राता॥धृ.॥
गिरिजांकी बैसुनियां स्तनपान करिसी।
तो तू राक्षस मोठमोठे निर्दळासी॥
उचलुनि शुंडाग्राने त्रैलोक्य धरिसी।
गिरीजारागें नित्य कां रें थरथरसी॥ जय.॥२॥
दास विनायक मूर्ती पाहुनिया डोले।
मंगलमूर्ती हृदयी राहो हें बाले॥
प्राणी जे गुण गाती ते जाणा तरले।
आपण तरुनी अपुले पूर्वज उद्धरिले॥जयदेव जयदेव ॥३॥
जय जय विघ्नविनाशन जय इश्वर वरदा
जय जय विघ्नविनाशन जय इश्वर वरदा।
सुरपति ब्रह्म परात्पर सच्चिंद्धन सुखदा॥
हरिहरविधिरुपातें धरुनिया स्वमुदा।
जगदुद्भवस्थितीप्रलया करिसी तूं शुभदा॥१॥
जय देव जय देव जय गणपति स्वामी, श्रीगणपती स्वामी, श्रीगणपती स्वामी।
एकारति निजभावें, पंचारति सदभावे करितो बालक मी॥धृ.॥
यदादिक भूतात्मक देवात्मक तूचि।
दैत्यात्मक लोकात्मविक सचराचर तूंची॥
सकलहि जिवेश्वरादि गजवदना तूंची।
तवविण न दिसे कांही मति हे ममसाची॥जय.॥२॥
अगणित सुखसागर हे चिन्मया गणराया।
बुद् धुदवत् जैअ तव पदि विवर्त हे माया॥
मृषाचि दिसतो भुजंग रज्जूवर वायां।
रजतमभ्रम शुक्तीवर व्यर्थचि गुरुराया॥ जय.॥३॥
अन्न प्राण मनोमय मतिमय हृषिकेषा।
सुखमय पंचम ऐसा सकलहि जडकोशां॥
साक्षी सच्चित् सुख तू अससि जगदीशा।
साक्षी शब्दही गाळुनि वससि अविनाशा॥जय.॥४॥
मृगजलवेत हे माया सर्वहि नसतांची।
सर्वहि साक्षी म्हणणे नसेचि मग तूचि।
उपाधिविरहित केवळ निर्गुणस्थिती साची।
तव पद वंदित मौनी दास अभेदेची॥जय देव.॥५॥
आवडी गंगाजळें देवा न्हाणीलें
आवडी गंगाजळें देवा न्हाणीलें॥
भक्तीचें भूषण प्रेमसुगंधे अर्पीले॥
अहं हा धूप जाळू गणपतीपुढे॥
माझ्या मोरयापुढें॥
जंव जंव धूप जळे तवं तवं देवा आवडे॥१॥
पंचप्राणहीत धूपदीप जो केला॥
नैवेद्याकारणे उत्तम प्रकार अर्पिला॥
मध्वनाथस्वामी पंचोपचारि पूजीला॥
मग एकार्तीसी प्रेमे प्रारंभ केला॥२॥
त्रिपुरासुर वधु जातां शिव तुजला चिती
त्रिपुरासुर वधु जातां शिव तुजला चिती।
बळिबंधन कराया वामन करि विनंती॥
धाता सृष्टि सृजितां न चले मंदमती।
स्मरण करितां तुझे मग झाली स्फ़ूर्ती॥१॥
जय देव जय देव जयजी गणराया।
हरिहरब्रह्मादिक ते वंदिती तव पाया॥धृ.॥
धरणी धरित मस्तक शेषाला ओझें।
जाहालें तेव्हां स्मरण करि पै तुझे॥
हळुवट पुष्पप्राय घेले गणराजें॥
सुकीर्तीमहिमा घोषे भुवनप्रय गाजे॥ जय.॥२॥
महिषासुरासि वधिता पार्वतिही समरी।
विजया देही म्हणुनी प्रार्थी गौरी॥
गाती मुनिजन योगी सिद्धादिक सौरी।
तुझिया वरदे जिंकिती मन्मथ नरनारी॥जय॥३॥
पंडीत रामात्मज हा कवि किंकर तुझा।
विनवी तुजला भावें पावें निजकाजा॥
ऋद्धीसिद्धीदाता तो स्वामी माझा।
संकट हरुनि रक्षी भक्तांची लज्जा॥जय.॥४॥
जय जय गणपती ओवाळीत आरती
जय जय गणपती। ओवाळीत आरती।
साजि-या सरळ भुजा। परश कमळ शोभती॥धृ.॥
अवतार नाम भेद। गणा आदी अगाध॥
जयासी पार नाही। पुढे खुंटला वाद॥
एकचि दंत शोभे। मुख विक्राळ दोंद॥
ब्रह्मांडा माजि दावी।ऐसे अनंत छंद॥ जय.॥१॥
हे महा ठेंगणी हो। तुज नृत्यनायका॥
भोंवरी फ़ेरे देता। असुरा मर्दीले एका॥
घातले तोडर हो। भक्त जनपाळका॥जय॥२॥
सुंदर शोभला हो। रुपे लोपली तेजें।
उपमा काय देऊं। नसे आणिक दुजे॥
रवि शशि तारांगणे। जयामाजी सहजे॥
उधरी सामावली। जया ब्रह्मांडबीजे॥जय.॥३॥
वर्णिता शेष लीला। मूखे भागली त्याची॥
पांगुळले वेद कैसे। चारी राहिले मुके॥
अवतार जन्मला हो। लिंग नामिया मुखे॥
अमूर्त मूर्तिमंत। होय भक्तीच्या सूखे॥ जय॥४॥
ऐसाचि भाव देई। तया नाचतां पुढे॥
धूप दीप पंचारती। ओवाळीन निवाडे॥
राखें तूं शरणांगता।तुका खेळतां लाडे॥ जय॥५॥
शंकरतनया भवभयहरणा पंचारती तुजला
शंकरतनया भवभयहरणा पंचारती तुजला॥
करितों भावे विघ्नहरा हे तारी भक्तांला॥धृ.॥
प्रेमानंदे सर्व लोक स्मरती पदकमला॥
गिरिजांकी तू बैसूनि नाना दाखवसी लीला॥
अवतरलासी भक्तजनासी मुक्ती द्यायाला॥
विठ्ठसुत बलवत्वकवि ध्यातो भवाब्धि तरण्याला॥१॥
राया आरती ही तुजला
गणराया आरती ही तुजला ॥ धृ. ॥
रुणझुण पायीं वाजति घुंगूर ।
गगनी ध्वनी भरला ॥ १ ॥
भाद्रपद मासी शुक्लचतुर्थीसी ।
पुजिती जन तुजला ॥ २ ॥
गंध पुष्प धुप दीप समर्पुनी ।
अर्पिती पुष्पांला ॥ ३ ॥
भक्त हरी हा आठवितो रुप ।
गातो तव लीला ॥ ४ ॥
जय जय जी विघ्नहरा आरती तुला
जय जय जी विघ्नहरा आरती तुला॥
ओंवाळीन प्रेमरसी तारी तूं मला ॥धृ.॥
रत्नजडीत हेममुकुट मस्तकावरी।
शोभतसे पाशांकुश तुझिया करी॥
वारुनिया विघ्न समूह धांव झडकरी।
राही पाही येई मम सदना॥ गजवदना। अघदमना।शरण मी तुला॥१॥
आरती ही धरुनि करीं रुप पाहती।
गजमुख हे अति सुंदर शोभते किती।
गातो गुण वासुदेवा वंदी गणपती॥
धावें। पावें। यावें। विघ्नहरा। भक्तवरा वंद्यसुरा। सुखवि तूं मला॥२॥
गणराया हे माझ्या ह्रदयाला
गणराया हे माझ्या ह्रदयाला ॥ ओवाळु आरती तव पायां ॥ धृ ॥
दे मति निर्मळ तव गुण गायां ॥ अद्वय मज सुख द्याया ॥ १ ॥
मज कल्पित विधिवदर्चनवंदन ॥ मानूनि घे आजि सदया ॥ २ ॥
महामायात्मज विघ्न हराया ॥ शांता पदरजी मन दे रहाया ॥ ३ ॥
गजवदना पुजूनी तुला करित आरती
गजवदना पुजूनी तुला करित आरती।
तारी मला षड्रिपु हे नित्य पीडीती॥धृ॥
अति सुंदर रत्नमाळा कंठि शोभती।
ऋद्दिसिद्धि नायिकादि चमर वारिती॥
इंद्रादिक सुरवरनर नित्य पूजिती।
निशिदिनि मी ध्यातो तुला तारी गणपती ॥१॥
भक्तकामकल्पद्रुम शारदापती।
वर्णिती हे वेद चारी आणखी स्मृती॥
निशिदिनि जे भजति तुला तारिं त्यांप्रती।
वसुदेव लीन पदीं देविभो मती ॥२॥
जय जय जी शिवकुमरा प्रणतवत्सला
जय जय जी शिवकुमरा प्रणतवत्सला ।
ओवाळीन पंचारति देई सुमतिला ॥ धृ ॥
लंबोदर वक्रतुंड शोभतें किती ।
मोरमुकुट वैजयंती कंठी झळकती ॥
कनकवलय तोडर ते बहुत विलसती ।
होतो बहु तोष मनीं पाहुनीं तुला ॥ १ ॥
त्वत्स्वरुप त्वद्गुण हे स्वांति आणुनी ।
ओंवाळिन पंचारती लुब्ध होऊनि ॥
विनवितसे दत्तात्रय लीन भाषणी ।
भवतरणा अध वारुनि उद्धरी मला ॥ २ ॥
आरती सप्रेम जयजय स्वामी गजवदना
आरती सप्रेम जयजय स्वामी गजवदना ।
तुझिया स्मरणें जाति पातकें पार्वतीनंदना ।
मोरया पार्वतीनंदना ॥ धृ ॥
मस्तकी मुकुट जडिताचा शोभतो जाण ।
कानी कुंड्लांची दिपकें झळकती परिपूर्ण ॥
पायीं घुंगुर वाळे घालुनी शोभती चरण ।
तुझिया दोंदावरी कंठी पदक घालुन ॥ १ ॥
मूषक वाहनावरी स्वारी करोनियां फिरसी ।
चंद्रम तुजला हांसे म्हणोनि शाप दिधलासी ॥
तेहतीस कोटी देव मिळोनि प्रार्थियलें तुजसी ।
दया करा महाराज उ:शाप देउनियां त्यासी ॥ २ ॥
भाद्रपद चतुर्थीचा दिवस सुदिन ।
त्या दिवशीं या चंद्रमाचे पाहूं नये वदन ।
हाच शाप दिधला त्यासी ऎका हो जन ।
जे जन पाहतील मुख त्यांसी दु:खपीडा जाण ॥ ३ ॥
वत्सें रक्षित असतां कृष्णें सोम पाहिला ।
स्यमंतक मणि जाबुवंते गृहासमिप नेला ।
आळ आला श्रीकृष्णावरी क्रोधातें चढला ।
शोधालागीं जातां तेव्हां जांबुवंत मिळाला ॥ ४ ॥
रामचंद्रे जांबुवंते होतें बोलणें ।
यास्तव आतां जाणे झाले युद्धाकारणें ।
युद्ध प्रसंग टळला तेव्हां कन्या देऊन ।
मणि आधन दिधला तेव्हा आले परतुन ॥ ५ ॥
सत्राजिता श्रीकृष्णाने मणि तो दिधला ।
असत्य भाषण करितां त्यांसी क्रोध बहु आला ।
सत्यभामा बोलावुनि दिधली कृष्णाला ।
मणि आंदण देऊनि त्यासी समाधान केला ॥ ६ ॥
गोपिकांचे गृही श्रीहरी भक्ती नवनीर ।
गोपी जाऊनि यशोदेपाशी सांगती वृत्तांत ।
कृष्ण तुझा चांडाळ येऊनि धरी अमुचा हस्त ।
काय सांगू यशोदे त्याची करणी अघटीत ॥ ७ ॥
ऎसी वार्ता कानी पडतां माता घाबरली ।
जाईनि एकदंतापाशी नवस बोलली ।
संकष्टीची व्रतें तुझी करीन मी आगळी ॥ ८ ॥
यशोदेचे नवस पूर्ण झाले म्हणोनिया ।
व्रतें तुझी नरनारी करतील मोरया ।
पतित मी आळशी माझी मतिमंद काया ।
दास म्हणे माझें मस्तक नित्य तुझे पायी ॥ ९ ॥
गलदायक सिद्धीविनायक आरती ही तुजला
मंगलदायक सिद्धीविनायक आरती ही तुजला ।
करितों भावे दुर्वापुष्पे वाहुनी चरणाला ॥ धृ ॥
कार्यारंभी पूजन तुझे सकल जन करिती ।
इच्छा पूरवूनी सकलां देसी सुखशांती सुमती ॥ १ ॥
सिंदुरखल मातुनी जेव्हा उपदाव केला ।
भक्त रक्षणासाठी धावुनी सिंदुरखल वधिला ॥ २ ॥
ऎसा अगाध महिमा तुझा परम अपार ।
वर्णावया शेषही थकला थकले सुरवर ॥ ३ ॥
दीनदास मी तुझ्या प्रसादा ।
तिष्टतसे दारी । प्रसन्न होऊनी निजदासाला संसारी तारी ॥ ४ ॥
तू सुखकर्ता तु दु:खहर्ता
तू सुखकर्ता तु दु:खहर्ता । विघ्नविनाशक मोरया संकटी रक्षी शरण तुला मी ।
गणपती बाप्पा मोरया ॥ धृ ॥ १ ॥
तू सकलांचा भाग्य विधाता । तूं विद्येचा स्वामीदाता ।
ज्ञानदीप उजळुनी आमुच्या निववी नैराश्याला ॥ २ ॥
तू माता तू पिता जगी या । ज्ञाता तू सर्वस्व जगी या ॥
पामर मी स्वर उणे भासती । तुझी आरती गाया ॥ ३ ॥
मंगलमूर्ति तूं गणनायक । वक्रतुंड तूं सिद्धि विनायक ।
तूझीया द्वारे आज पातली । ये इच्छित मज द्याया ॥ ४ ॥
श्री गजाननाची आरती – जय श्रीगणेशा गणपति देवा, आरती मी करितो
जय श्रीगणेशा गणपति देवा, आरती मी करितो । मोरया आरती मी करितो ।
भक्तां संकटी पावुनी सकला प्रसन्न तू होतो ॥ धृ. ॥
भाद्रपद मासी शुक्ल चतुर्थी, पार्थिव तुझ करिती । मोरया पार्थिव तुझ करिती ॥
भक्तां पावुनि अंती तयाला मोक्षाला नेसी ॥ १ ॥
नानापरिची द्रव्ये पुष्पें, तुजला अर्पिती । मोरया तुजला अर्पिती ।
मोदक आणिक रक्तफुलांवरी किती तुझी प्रिती ॥ २ ॥
भक्त रक्षणासाठी देवा, अष्टस्थानीं प्रकटशी । मोरया अष्टस्थानीं प्रकटशी ॥
तू मायेची फुंकर घालुनी, तयांस उद्धरशी ॥ ३ ॥
स्थावर क्षेत्री पंचदेवता, तुजला प्रार्थीती । मोरया तुजला प्रार्थीती ॥
प्रसन्न होऊनी तू त्या स्थानी, मोरेश्वर होसी ॥ ४ ॥
थेऊर क्षेत्रीं भक्त तुझे बहु, चिंता ते करिती । मोरया चिंता ते करिती ।
चिंता हरिशी म्हणुनी गणेशा चिंतामणि म्हणती ॥ ५ ॥
पल्लव क्षेत्री भक्त चिमुकलें, तुजला पूजिती । मोरया तुजला पूजिती ॥
प्रसन्न होऊनी तू त्या स्थानी, बल्लाळेश्वर होसी ॥ ६ ॥
दत्तात्रेय सुत विनवितसे चरणी । मोरया विनवितसे चरणी ॥
सर्व जनाते संकटी रक्षी, हीच असे विनवणी ॥ ७ ॥
जयदेव जयदेव जय एकदंता
जयदेव जयदेव जय एकदंता ॥
आरती ओवाळूं सद्भावें आतां ॥ध्रु०॥
सिद्धिविनायक निजसुखदायक विघ्नेशा ॥
सुरवरवरदा परात्पर तरवर पुरुषा ॥
सेंदुरचर्चित लंबोदर सुंदर वेषा ॥
महिमा न कळे शेषा अगम्य अगदीशा ॥१॥
श्रीमन्मंगलमूर्ति देवा गजवदना ॥
गणपति मति मजला दे सद्विद्यासदना ॥
शरणागत प्रतिपाळक चाळक जगजिवना ॥
निजरंगा नि:संगा करुणानिधाना ॥२॥
गणपतीची आरती संग्रह – संपूर्ण आरती संग्रह व मंत्र YouTube Link – https://youtube.com/watch?v=Ou3N7KGSLU0
शंकराची आरती
लवथवती विक्राळा ब्रह्मांडी माळा।
वीषें कंठी काळा त्रिनेत्रीं ज्वाळां।।
लावण्यसुंदर मस्तकीं बाळा।
तेथुनियां जळ निर्मळ वाहे झुळझुळां ।।1।।
जय देव जय देव जय श्रीशंकरा।।
आरती ओवाळूं तुज कर्पुगौरा ।।ध्रु.।।
कर्पुगौरा भोळा नयनीं विशाळा।
आर्धांगीं पार्वती सुमनांच्या माळा।
विभुतीचें उधळण शितिकंठ नीळा।
ऐसा शंकर शोभे उमावेल्हाळा ।। जय. ।।2।।
देवी दैत्यीं सागरमंथन पैं केलें।
त्यामाजी जें अवचित हळाहळ उठिलें।
तें त्वां असुरपषं प्राशन केलें।
नीळकंठ नाम प्रसिद्ध झालें।। जय. ।।3।।
व्याघ्रांबर फणिवरधर सुंदर मदनारी।
पंचानन मनमोहन मुनिजनसुखकारी।
शतकोटीचें बीज वाचे उच्चारी।
रघुकुलतिलक रामदासा अंतरी।।
जय देव जय देव जय श्रीशंकरा।।4।।
दुर्गे आरती
दुर्गे दुर्घट भारी तुजविण संसारी।
अनाथ नाथे अंबे करुणा विस्तारी।
वारी वारी जन्म मरणांते वारी।
हारी पडलो आता संकट निवारी॥१॥
जय देवी जय देवी महिषा सुरमथिनी।
सुरवर ईश्र्वर वरदे तारक संजीवनी॥धृ॥
तुजवीण भुवनी पाहता तुज ऐसे नाही।
चारी श्रमले परंतु न बोलवे काही।
साही श्रमले परंतु न बोलवे काही।
साही विवाद करिता पडले प्रवाही।
ते तू भक्तालागी पावसी लवलाही॥२॥
प्रसन्न वदने प्रसन्न होती निजदासा।
क्लेशांपासूनी सोडवी तोडी भवपाशा।
अंबे तुजवाचून कोण पुरवील आशा।
नरहरी तल्लीन झाला पदपंकजलेशा॥३॥
श्री महालक्ष्मीची आरती
जय देवी जय देवी जय महालक्ष्मी
वससी व्यापकरूपे राहे निश्चलरूपे तू स्थूलसुक्ष्मी. जय.
करवीरपूर वासिनी सुरवर मुनिमाता
पुरहर वरदायिनी मुरहर प्रियकांता
कमलाकारे जठरी जन्मविला धाता
सहस्त्र वदनी भूधर नपुरे गुणगाता. जय.
मातुल्लिंग गदा खेटक रविकिरणी
झळके हाटकवाटी पीयुष रसपाणि
माणिक रसना सुरंग वसना मृगनयनी
शशीकर वदना राजस मदनाची जननी. जय.
तारा शक्ती अगम्या शीवभजका गौरी
सांख्य म्हणती प्रकृती निर्गुण निर्धारी
गायत्री नीजबीजा निगमागमसारी
प्रगटे पद्मावती निजधर्माचारी. जय.
अमृत भरिते सरिते अघदुरिते वारी
मारी दुर्घट असुरा भवदुस्तर तारी
वारी माया पटल प्रणमत परिवारी
हे रूप चिद्रुप दावी निर्धारी. जय.
चतुराननाने कुश्चित कर्मांच्या ओळी
लिहिल्या असतिल माते माझे निजभाळी
पुसोनि चरणातळी पदसुमने क्षाळी
मुक्तेश्वर नागर क्षीरसागर बाळी. जय.
दशावतारांची आरती
आरती सप्रेम जय जय विठ्ठल परब्रह्म ।
भक्त संकटिं नानास्वरूपीं स्थापिसि स्वधर्म ॥ ध्रु० ॥
अंबऋषीकारणें गर्भवास सोशीसी ।
वेद नेले चोरूनि ब्रह्मया आणुनियां देसी ॥
मत्स्यरूपी नारायण सप्तहि सागर धुंडीसी ।
हस्त लागतां शंखासुरा तुझा वर देसी ॥ आरती० ॥ १ ॥
रसातळासी जातां पृथ्वी पाठीवर घेसी ।
परोपकरासाठीं देवा कांसव झालासी ॥
दाढें धरुनी पृथ्वी नेतां वराहरूप होसी ।
प्रल्हादाकारणें स्तंभीं नरहरि गुरगुरसी ॥ आरती० ॥ २ ॥
पांचवे अवतारीं बळिच्या द्वाराला जासी ।
भिक्षे स्थळ मागुनीं बळीला पाताळा नेसी ॥
सर्व समर्पण केलं म्हणुनी प्रसन्न त्या होसी ।
वामनरूप धरुनी बळिच्या द्वारीं तिष्ठसी ॥ आरती० ॥ ३ ॥
सहस्त्रार्जुन मातला जमदग्नीचा वध केला ।
कष्टी ते रेणुका म्हणुनी सहस्त्रार्जुन वधिला ॥
निःक्षत्री पृथ्वी दान दिधली विप्राला ।
सहावा अवतार परशुराम प्रगटला ॥ आरती० ॥ ४ ॥
मातला रावण सर्वां उपद्रव केला ।
तेहतिस कोटी देव बंदी हरिलें सीतेला ॥
पितृवचनालागीं रामें वनवास केला ।
मिळोनि वानरसहित राजा राम प्रगटला ॥ आरती० ॥ ५ ॥
देवकीवसुदेवबंदीमोचन त्वां केलें ।
नंदाघरीं जाउनी निजसुख गोकुळा दिधलें ।
गोरसचोरी करितां नवलक्ष गोपाळ मिळविले ।
गोपिकांचें प्रेम देखुनि श्रीकृष्ण भुलले ॥ आरती० ॥ ६ ॥
बौद्ध कलंकी कलियुगीं झाला अधर्म हा अवघा ।
सोडुनी दिधला धर्म म्हणुनी न दिससी देवा ॥
म्लेंच्छमर्दन करिसी ह्मणोनि कलंकी केशवा ।
बहिरवि जान्हवी द्यावी निजसुखानंदाची सेवा ॥ आरती० ॥ ७ ॥
साईबाबा आरती
आरती साईबाबा । सौख्यदातार जीवा।
चरणरजातली । द्यावा दासा विसावा, भक्ता विसावा ।। आ०।।ध्रु ०।।
जाळुनियां अनंग। स्वस्वरूपी राहेदंग ।
मुमुक्षूजनां दावी । निज डोळा श्रीरंग ।। आ०।। १ ।।
जयामनी जैसा भाव । तया तैसा अनुभव ।
दाविसी दयाघना । ऐसी तुझीही माव ।। आ०।। २ ।।
तुमचे नाम ध्याता । हरे संस्कृती व्यथा ।
अगाध तव करणी । मार्ग दाविसी अनाथा ।। आ०।। ३ ।।
कलियुगी अवतार । सगुण परब्रह्मः साचार ।
अवतीर्ण झालासे । स्वामी दत्त दिगंबर ।। द०।। आ०।। ४ ।।
आठा दिवसा गुरुवारी । भक्त करिती वारी ।
प्रभुपद पहावया । भवभय निवारी ।। आ०।। ५ ।।
माझा निजद्रव्यठेवा । तव चरणरज सेवा ।
मागणे हेचि आता । तुम्हा देवाधिदेवा ।। आ०।। ६ ।।
इच्छित दिन चातक। निर्मल तोय निजसुख ।
पाजावे माधवा या । सांभाळ आपुली भाक ।। आ०।। ७ ।।
ज्ञानराजा आरती
आरती ज्ञानराजा |
महाकैवल्यतेजा |
सेविती साधुसंत |
मनु वेधला माझा || आरती || धृ ||
लोपलें ज्ञान जगी |
हित नेणती कोणी |
अवतार पांडुरंग |
नाम ठेविले ज्ञानी || १ || आरती || धृ ||
कनकाचे ताट करी |
उभ्या गोपिका नारी |
नारद तुंबर हो ||
साम गायन करी || २ || आरती || धृ ||
प्रकट गुह्य बोले |
विश्र्व ब्रम्हाची केलें |
रामजनार्दनी |
पायी मस्तक ठेविले |
आरती ज्ञानराजा |
महाकैवल्यतेजा || सेविती || ३ ||
आरती विठ्ठलाची
येई हो विठ्ठले माझे माउली ये ||
निढळावरी कर ठेवूनि वाट मी पाहे ||
आलिया गोलिया हाती धाडी निरोप |
पंढरपुरी आहे माझा मायबाप || १ ||
पिवळा पितांबर कैसा गगनी झळकला |
गरुडावरी बैसोनी माझा कैवारी आला || २ ||
विठोबाचे राज्य आम्हा नित्य दिपवाळी ||
विष्णुदास नामा जीवेभावे ओवाळी || ३ ||
असो नासो भाव आम्हा तुज्या थाया
कृपाद्रिष्टि पाहे माझा पंढरीराया
येई हो विठ्ठले माझे माऊली ये ॥
विठोबा आरती
युगे अठ्ठावीस विटेवरी ऊभा ।
वामांगी रखुमाई दिसे दिव्य शोभा ।
पुंडलिकाचे भेटी परब्रह्म आलें गा ।
चरणी वाहे भीमा उद्धारी जगा ।। 1।।
जय देव जय देव जय पांडुरंगा ।
रखुमाईवल्लभा राईच्या वल्लभा पावे जिवलगा ।।धृ. ।।
तुळसी माळा गळा कर ठेवुनी कटी ।
कांसे पीतांबर कस्तुरी लल्लाटी ।
देव सुरवर नित्य येती भेटी ।
गरूड हनुमंत पुढे उभे राहती ।।
जय देव ।। 2।।
धन्य वेणुनाद अनुक्षेत्रपाळा ।
सुवर्णाची कमळे वनमाळा गळा ।
राई रखुमाबाई राणीया सकळा ।
ओवळिती राजा विठोबा सावळा।।
जय देव ।।3।।
ओवाळू आरत्या विठोबा सावळा ।।
ओवाळू आरत्या कुर्वड्या येती ।
चंद्रभागेमाजी सोडुनिया देती ।
दिंड्या पताका वैष्णव नाचती ।
पंढरीचा महिमा वर्णावा किती ।।
जय देव ।।4।।
आषाढी कार्तिकी भक्तजन येती ।
चंद्रभागेमध्यें स्नाने जे करिती।।
दर्शनहेळामात्रें तया होय मुक्ती।
केशवासी नामदेव भावे ओंवळिती।।
जय देव जय देव ।।5।।
श्री गुरुदत्ता आरती
त्रिगुणात्मक त्रैमूर्ती दत्त हा जाणा। त्रिगुणी अवतार त्रेलोक्य राणा ।।
नेती नेती शब्द न ये अनुमाना । सुरवर मुनिजन योगी समाधी न ये ध्याना ।।१।। जय देव जय देव
जय देव जयदेव जय श्री गुरुदत्ता। आरती ओवाळिता हरली भवचिंता।
सबाह्य अभ्यंतरीं तू एक दत्त। अभाग्यासी कैंची कळेल ही मात ।।
परा ही परतली तेथे कैंचा हा हेत । जन्मरमरण्याचा पुरलासे अंत ।।२।। जय देव जय देव
दत्त येऊनिया उभा ठाकला । सद्भावे साष्टांग प्रणिपात केला ।।
प्रसन्न होऊनिया आशीर्वाद दिधला । जन्ममरण्याचा फेरा चुकविला ।।३।। जय देव जय देव
दत्त दत्त ऐसे लागले ध्यान। हारपले मन झाले उन्मन ।।
मीतूंपणाची झाली बोळवण । एका जनार्दनीं श्री दत्त ध्यान ।।४।। जय देव जय देव
मंत्रपुष्पांजली आरती
ॐ यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तनि धर्माणि प्रथमान्यासन् ।
ते ह नाकं महिमान : सचंत यत्र पूर्वे साध्या : संति देवा : ।।
ॐ राजाधिराजाय प्रसह्य साहिने ।
नमो वयं वैश्रवणाय कुर्महे ।
स मस कामान् काम कामाय मह्यं।
कामेश्र्वरो वैश्रवणो ददातु कुबेराय वैश्रवणाय ।
महाराजाय नम: ।
ॐ स्वस्ति। साम्राज्यं भौज्यं स्वाराज्यं
वैराज्यं पारमेष्ठ्यं राज्यं महाराज्यमाधिपत्यमयं
वैराज्यं पारमेष्ठ्यं राज्यं महाराज्यमाधिपत्यमयं
समंतपर्यायीस्यात् सार्वभैम: सार्वायुष आं
तादापरार्धात् पृथिव्यै समुद्रपर्यंताया एकेराळिति
तदप्येष: श्लोको भिगीतो मरूत: परिवेष्टारो
मरूतस्यावसन् गृहे ।
आविक्षितस्य कामप्रेर्विश्र्वेदेवा: सभासद इति ।।
एकदंतायविघ्महे वक्रतुण्डाय धीमहि ।
तन्नोदंती प्रचोदयात् ।
मंत्रपुष्पांजली समर्पयामि ।।
।। गणपतिबाप्पा मोरया ।।
घालिन लोटांगण
घालीन लोटांगण वंदीन चरण ।
डोळ्यांनी पाहिन रूप तुझे ।
प्रेमें आलिंगीन आनंद पूजन ।
भावे ओवाळिन म्हणे नामा ।।
त्वमेव माता पिता त्वमेव ।
त्वमेव बन्धु: सखा त्वमेव ।
त्वमेव विद्या द्रविणं त्वमेव ।
त्वमेव सर्वं मम देवदेव ।।
कायेन वाचा मनसेंद्रियैर्वा ।
बुध्यात्मना वा प्रकृति स्वभावात् ।
करमि यद्यत् सकलं परस्मै ।
नारायणायेती समर्पयामि ।।
अच्युतं केशवं राम नारायणम्
कृष्णदामोदरं वासुदेवं भजे।
श्रीधरं माधवं गोपिकावल्लभम्
जानकीनायकं रामचंद्र भजे ।।
हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृ्ष्ण कृ्ष्ण हरे हरे ।।
।। मंगलमुर्ती मोरया ।।
।। गणपतिबाप्पा मोरया ।।
देवा देवीची निरोप आरती
जाहले भजन आम्ही नमितो तव चरण ।
वारुनिया विघ्ने देवा रक्षावे दीना ॥धृ॥
दास तुझे आम्ही देवा तुजलाची ध्यातो
प्रेमे करुनिया देवा गुण तुझेची गातो ॥१॥
तरी द्यावी सिद्धी देवा हेची वासना, देवा हेची वासना
रक्षुनियां सर्वां द्यावी आम्हासी आज्ञा ॥२॥
मागणे ते देवा एकची आहे आता एकची आहे
तारुनियां सकळां आम्हां कृपादृष्टी पाहे ॥३॥
जेव्हां सर्व आम्ही मिळूं ऐशा या ठाया ऐशा या ठाया
प्रेमानंदे लागू तुझी कीर्ति गावया ॥४॥
सदा ऐशी भक्ति राहो आमुच्या मनी देवा आमुच्या मनी
हेची देवा तुम्हा असे नित्य विनवणी ॥५॥
वारुनिया संकटॆ आता आमुची सारी आता आमुची सारी
कृपेची साऊली देवा दीनावरि करी ॥६॥
निरंतर आमुची चिंता तुम्हां असावी चिंता तुम्हा असावी
आम्हां सर्वांची लज्जा देवा तुम्ही रक्षावी ॥७॥
निरोप घेता आता आम्हा आज्ञा असावी देवा आज्ञा असावी
चुकले आमचे काही त्याची क्षमा असावी ॥८॥